...ภาพจริงของชีวิต...(1).

..ทุกวันนี้..คนเราทำงานต่างอาชีพกัน บางคนเป็นหมอ  พยาบาล วิศวกร ทหาร  เป็นข้าราชการ พ่อค้า ทำธุรกิจ พนักงานบริษัท  แม่ค้า รปภ.ฯลฯ แต่ทุกคนก็มีเป้าหมายเหมือนกันคือ หารายได้ แน่นอนรายได้ของคนเราไม่เท่ากัน นั่นเป็นเพราะความรู้ต่างกัน ประสบการณ์ต่างกัน และความอดทนแตกต่างกัน รวมแล้วคนเรามีความสามารถไม่เท่ากันนั่นเอง ทำไมคนเราต้องทุ่มเทความสามารถเพื่อที่จะหารายได้ ก็เพราะคนเรามีค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันที่เพิ่มขึ้นทุกวัน ไม่ว่าเป็นปัจจัยสี่ อาหาร3มื้อ ค่าสาธารณูปโภค ยา เสื้อผ้า สิ่งอำนวยความสุข หรือหนี้  ถ้ามีครอบครัวก็มีลูกเล็กๆ หรือกำลังเรียนหนังสือ หรือแม่ที่ชรา คนรักใกล้ตัว หรือคนอื่นๆ ทั้งหมดนี้คือชีวิต ความเป็นอยู่เหล่านี้ที่ผู้นำครอบครัวต้องทุ่มเท ความรู้ ความสามารถในการหารายได้มาจุนเจือครอบครัวให้พอกับค่าใช้จ่าย ให้อยู่ดี มีสุข มีเงินเหลือก็เก็บออมในรูปต่างกันเพื่อความมั่นคงในชีวิต  ง่ายที่สุดนำไปฝากธนาคาร หรือนำไปซื้อกองทุน ซื้อหุ้น ตราสาร ทอง ที่ดินต่างๆ..

.....ในขณะที่ทุกชีวิตดำเนินไปสู่อนาคตตามที่คาดหวังไว้...แต่มนุษย์ทุกคนย่อมหลีกหนีอุปสรรค 4 อย่างนี้ไม่ได้ .ไม่ว่าจะเป็น ความตาย อุบัติเหตุ   เจ็บป่วย  หรือพิการ ปัญหาที่กล่าวมาคงไม่มีใครชอบ  ...แต่ถ้าถ้าเป็นความตายก็คนละครั้งเท่ากัน..ไม่รู้ว่าเป็นเมื่อไหร่เท่านั้นเอง ...แน่นอนความสามารถจะหมดลง จะหมดลงด้วยชั่วคราว หรือถาวร ถ้าเป็นอุบัติเหตุหรือเจ็บป่วย ถ้าเป็นแบบถาวร รายได้ก็หมดลงด้วยเหมือนกัน แต่รายจ่ายไม่ได้หมดลงด้วยเลย ยังคงดำเนินอยู่ต่อไป ถามว่าคนเรารู้ถึงปัญหานี้ไหม เชื่อว่าทุกคนรู้ดี แล้วจะทำอย่างไร ทุกคนก็หาวิธีป้องกัน...

......บางคนป้องกันในรูปการฝากธนาคาร ทรัสต์ ซื้อหุ้น เล่นแชร์ ซื้อทอง ซื้อที่ดิน และอื่นๆ เพื่อเป็นหลักประกันในอนาคตใช่หรือไม่ นั่นแสดงว่าคนเรานั้นไม่ได้รังเกียจการประกัน..เพียงแต่ทำอยู่แล้วด้วย เพียงแต่ไม่ได้เรียกประกันเท่านั้นเอง  แต่รู้ไหมว่าการฝากแบบนี้มีจุดอ่อน..จุดอ่อนอย่างไรละ...(อ่านต่อ)